ఎప్పుడంతం...

కళ్ళలో కూలిపోయిన నీడలు
పడగలు విప్పిన మోహపు శవాలు
చుట్టూతా

అగ్నికాహుతవని అంగాలు
నాలో అంతమయ్యే వేళ
ఎన్ని గొప్ప హృదయాలో
ముసుగుల పందిరి కింద

ఎలాగోలా స్కలించడమేగా
నా కొంతలో ఇంకొంత
మనసు పరిమళ రుచి తెలియని
నాలుకా సర్పాలు
యోని సామ్రాజ్యంలో

కత్తుల జూలు
మాటల వడపోత
నిండా కప్పుకున్న కొత్త శాలువా
కోరికల ఖజానా

అవును నీకింకేంటి
కావడం
కాసిని నిముషాలు
ఎక్కడో చోట

కనిపించని బాధాతప్తత
నివురుగప్పిన నగ్నత
నీ ముందు నాట్యమాడాలి
ఇవాళ

గడ్డకట్టిన మంచుపూలు
మరోసారి మోకరిల్లుతూ
ఇంట్లో
వంట్లో

చెదల ధూలాలు
చెట్టు మొదళ్ళలా
ఒక మొల
నన్నార్పేస్తూ
నిందిస్తూ
తను నిలబడుతూ

మళ్ళీ

ఇంకోసారి కొత్తగా మొదలెడతాం మళ్ళా  ఆగిపోయిన చోటి నుండే
నా నుండో నీ నుండో కొన్ని పదాలు పుడతాయి
మన చేతులకు పని చెబుతాయి
పసి వేళ్ళు అలిసిపోయే దాకా రాస్తూనే ఉంటాం
నీళ్ళల్లో సగం తేలుతూ సముద్రాన్ని శాసిస్తాం
ఈ అక్షరాలు కూడా అంతే అన్నీ రాసేశాంలే అనుకునేలోగా ఇంకొన్ని బుల్లి పదాలు పుట్టుక మొదలవుతూనే ఉంటుంది
కొన్నాళ్ళయ్యాక పాత డైరీలనో
అమ్మ దాచిన చిత్తు కాగితాల్లోనో మనల్ని చూసుకుంటాం
మనమేనా వీటిని రాసింది అనుకోక మానం
అప్పుడు ఇంకో ఆలోచన మెదడునూ మనసునూ తొలిచేస్తూ
ఇంకా రాసుండాల్సిందే ఇక్కడే ఎలా ఆపేశాం అనే తపన అంతరాళంలో భావుకతై
కన్నీళ్ళై కవిత్వమై ఇలా పారాల్సిందే కాగితాలు పడవలయ్యే వరకు
మన మునివేళ్ళు వాటిని వదలాల్సిందేగా మనసు సంద్రంలో తెరచాపలు తెంపేసి
ఆగని సేలయేళ్ళై నిశ్చలంగా నిమ్మళంగా మనల్ని పరాయి పెదవులతో చదివించాల్సిందేగా
తెలియని తేలికైన బంధాలను అక్షాలు మళ్ళా దృడంగా మొదలెడతాయి
ఇలా ఇప్పుడు మొదలెడతాం ఇంకోసారేప్పుడో ఆగిపోయిన చోటి నుండి.

స్థాణువైన శాంతిలో సేద తీరుతూ నువ్వే సమస్తం నీలో సకలం
అణువు తనువు ఆకసపు పందిరి కింద నన్ను నీలో తడిపేసుకుంటూ
నిన్ను నాలో అల్లుకుంటూ
ఇంకెలా ఉండడం నువ్విలా పక్కనుంటే నుదురులు నిమురుకోవడం తప్ప
కాస్త ఇష్టం 
ఇంకాస్త మనతనం
రా.. యిద్దరం మాట్లాడుకుందాం వర్షం రాని మాటల్లో స్వచ్చంగా తడుద్దాం ఓసారో కొన్ని వేల సార్లో
నిత్యం ఇలా నడవడం కొంత దూరం చేతులందని చెట్ల కిందుగా
పూలు రాల్చుకుంటూ ఒకరిలో ఇంకొకరం పరిమళించడం కొత్త కాని ఇంకొన్ని రోజులను ఇప్పుడు కట్టుకుంటూ జీవిద్దాం.

ఒక మనం

ఒకసారి సంభాషించడం కూడా కష్టమే మన ముఖాలు ఒకరికికొకరు అలవాటు పడిపోయాక
పొద్దున్నే లేవడం
న్యూస్ పేపరుతోనో
నీలపు రంగున్న ఆకాశంతోనో
మనం మాట్లాడుకుంటాం
మనిద్దరం అనుకుంటూనే ఉంటాం బోళ్ళు చెప్పుకోవాలని కానీ తెరచిన కిటికీ రెక్కలమే అవుతాం ఎప్పుడో తెరుచుకుంటాం ఒకరికొకరం
ఎదుపడుతున్నప్పుడల్లా నీ ముఖంలోకి నా ముఖం చొచ్చుకుపోవడం
అంతర్లీనంగా నీకేదో నేను చెప్పాలనుకోవడం నువ్వు నాతో...

అప్పుడు ఇలా ఉంటాం
hey
హా చెప్పు

అదీ...
ఏంటి?
సాయత్రం అలా నడుద్దామా మనం ఒకసారి
ఒక smiley
గుండెలో జీర నాలో

ఇదేంటిప్పుడు  కొత్తగా
దూకుతున్న జలపాతం
ఒంటరి గది
గదంతా నిండిన vacuum

తను ఒక పక్కన
రెండు కుర్చీలు
వాటి మీద కూర్చున్న కొంత గాలి

yes dear
ఇందాక ఏదో చెబుతున్నావు
రాత్రి ఎక్కడికెళ్ళావు?
ఎక్కడికీ లేదు...
బాల్కనీలో మొక్కలకు నీళ్ళు పోస్తున్నాను

బిగ్గరగా ఒక నవ్వు
.
.
.
.
ఎందుకంత నవ్వు
మొక్కలతో నువ్వు ....
అవును మొక్కలలో నేను
చేతులు కలుపుకున్నాం
ముచ్చట్లాడుకున్నాం
నీళ్ళు పోసుకున్నాం
నేను తనకు
తను నాకు
ఆకులు విదిలించి
feel of fragnance ఎంత బాగుందో

హ్మ్ ఇంకా ఏం మాట్లాడావు
మట్టీ
వేర్లు
కాంతి
అంతేనా...

ఇక
వానలో తడిసాం చాలాసేపు
నువ్వప్పటికే పడుకున్నావు నీలోకొద్దామంటే
నన్ను ఓంపుకున్దామని చూసాను రాత్రిలో నక్షత్రాలుగా
చిక్కని చీకటిగా అద్దుకుందామని ఎంతసేపు చూసానో
కళ్ళు తెరలు తెరలుగా గడ్డకట్టడం
కలలను పారబోయడం నాలో నీలో

stalker your
means...
your messedup with shit of thoughts
we are actually...

ఇక ఇప్పుడేమిటి
నువ్వూ
నెనూ
మనం ఇంకోరోజుతో..

అద్దాలం

కొన్నిసార్లు అద్దాలమవుతాం మనం
వీపులు ఆనించిన దర్పణాల గుండా ప్రసరించలేము అంతే పూర్తిగా
పత్రహరితం అంటిన ముఖాలుగా ఎప్పుడూ నవ్వుతూనే ఉంటాయి
మంచులా కరగడం మళ్ళా ముడుచుకుపోవడం మామూలే
గదులు మాత్రం కడుగుతాం ప్రతిరోజూ
మనసునింకా కడగలేకపోయాంగా
ఎప్పుడో ఏర్పడ్డ పగుళ్ళు ఇప్పుడెలా మానిపోతాయి నువ్వొచ్చావని
వసంతంలా మారే సమాధులం అసలు కాలేము కాలానికి వేలాడే దూలాలమ్
అర్ధం కాము తిరగేసి చదువుకునే దాకా
కుండీలలో అందమైన పేడ పురుగులకు గొడుగులవడం అంత సులభమేమీ కాదుగా
చేతుల ఆకులవ్వాలి
చుట్టుకోని వేర్లవ్వాలి
ఒక తడికౌగిలవ్వాలి
అంతే ఇంకేం అవసరం
మసగ్గా మాట్లాడుకునే మాటలన్నీ ఇప్పుడు తెగిన తాబేళ్ల నడకలు
నేర్చుకుందాం ఇంకోసారి తడవడం
తనువులను తగలేసే ప్రక్రియకు అంత్యక్రియలు చేయలేని శవాలమేగా ప్రతిరోజూ
నన్నలా  ఉంచేసిన ఖాళీతనం మెదడంతా మచ్చిక కాని ఆలోచనలు
గాలిలో ఊగే ఎండిన పూల దేహాలు నాకిష్టం గుమ్మాన్ని పట్టుకునే ఉంటాయి నువ్వొద్దన్నా
ఓ రాత్రి కావాలి ఇప్పుడు నల్లగా నవ్వడానికి
పగలంతా పళ్ళు కట్టుకోవడానికే ఈ శ్రమంతా
ఈసారి  ప్రసరిద్దాం ముందు జాగ్రత్త చర్యలో ముగిసిపోకుండా