ఎప్పుడంతం...

కళ్ళలో కూలిపోయిన నీడలు
పడగలు విప్పిన మోహపు శవాలు
చుట్టూతా

అగ్నికాహుతవని అంగాలు
నాలో అంతమయ్యే వేళ
ఎన్ని గొప్ప హృదయాలో
ముసుగుల పందిరి కింద

ఎలాగోలా స్కలించడమేగా
నా కొంతలో ఇంకొంత
మనసు పరిమళ రుచి తెలియని
నాలుకా సర్పాలు
యోని సామ్రాజ్యంలో

కత్తుల జూలు
మాటల వడపోత
నిండా కప్పుకున్న కొత్త శాలువా
కోరికల ఖజానా

అవును నీకింకేంటి
కావడం
కాసిని నిముషాలు
ఎక్కడో చోట

కనిపించని బాధాతప్తత
నివురుగప్పిన నగ్నత
నీ ముందు నాట్యమాడాలి
ఇవాళ

గడ్డకట్టిన మంచుపూలు
మరోసారి మోకరిల్లుతూ
ఇంట్లో
వంట్లో

చెదల ధూలాలు
చెట్టు మొదళ్ళలా
ఒక మొల
నన్నార్పేస్తూ
నిందిస్తూ
తను నిలబడుతూ