అసమాపకం

కొన్ని ప్రతీకార చర్యలను ఇలానే మన చుట్టూ రాట్నంలా అల్లుకుంటాం
పగళ్ళను రాత్రితో కలుపుతూ ఆ రెంటి మధ్య కొన్ని కలలనో,మహా అయితే ఇంకొంత జీవితాన్నో

పొద్దున్నే రెప్పలు తెరిచే మొక్కలూ 
జరుపుకునే కిరణజన్యసంయోగక్రియ
నీ కళ్ళు చూస్తాయి చూడు ఒక కొత్తదనాన్ని
ఎలా దాచుకోవాలో తెలియక సిగ్గుతో కొన్ని పూలు పూస్తాయి పచ్చగా గుండె అంతా పచ్చిగా

వల్లెవేసే దారులను వెతుక్కుంటాం ఒక కూడలిలో కాలభైరవుడికి ఉనికిని వెతికే పనిలో
ఎటెళ్ళాలో తెలియక దారితప్పి ప్రచండ జపాన్ని పహారాగా పెట్టి

బొమ్మలేవో మన గది గోడలపై నిరాకార ప్రశ్నలుగా
రాత్రి కాలిన కొవ్వొత్తి పొగా
కర్టెన్లు అలా ఎంతసేపటి నుండి రమించి ఉన్నాయో ఆ కిటికీ రెక్కలతో మన చేతులు కలిగించే అంతరాయానికి నిమ్నబిందువులవుతూ రాలిపోతాయి

ఫాల్ సీలింగ్ మొత్తం అలుముకున్న సాలీడు నక్షత్రాలు ఒక ఆకలినీ మరికొంత బాధనూ స్రవిస్తాయి
అప్పుడు మనం జవాబులు దొరకని బైరాగులుగా మిగులుతాం
నేను మాత్రం సగం కాలిన కాగితమే.