నే(ను)వ్వు

అద్భుతాలు కురుస్తాయటగా అప్పుడప్పుడు
అవును నువ్వూ నేనూ
ఓ అద్భుతమే

ప్రపంచంలో
ఓ చోట
తెరుచుకున్న
ఆకాశం మనిద్దరిదీ
ఈ పూట

కాలానికి
గంతలు కట్టే
పసి అమాయకులం
కదా అలానే ఉంటాం

ఇష్టాల
గుప్పిట
ఇప్పుడిప్పుడే
గడ్డకడుతున్న
మనసు
చమురు వీధుల్లో
శిలాశాసనమై

నడిరాత్రి
నక్షత్రాల
తొక్కిసలాట చూస్తూ
మన చప్పట్లు
వెన్నెల వీపును
చరుస్తూ

క్షణాల
ఇంకిపోత
సాగిపోతున్న
సమయపు నావలో

వెన్నెల గూళ్ళు
ఇంకా కడదాం
తెల్లారేదాకా
మేడ మెట్ల మీద
కుక్క పిల్లల్లా

వినీల
కరచాలనం
మనం
సదా