రాత్రి ప్రసవం

రాత్రి ఒక ఒంటరి వాన

ఉదయం ఒళ్ళు విదిలిస్తూ కనకాంబరాలు 

వాటి నుండి జల్లులా కొన్ని నీటి చుక్కలు

తన్మయంలో నేల మట్టివాసనగొడుతూ

చిక్కగా నానిన ఎర్రమట్టి ముక్కుల్లో కూర్చుంటూ

బాల్కనిలో ఊగుతున్న ఆకులు

కుండీల్లో ముడుచుకున్న పాపాయి ఉదయం సాయంత్రం చేతులుపుతూ పచ్చని పరిమళం 

ఏంతోచని కుక్కనలుసు నా కళ్ళల్లో బయటకొచ్చినప్పుడల్లా తోకాడిస్తూ వీధి చివర 

పాపం ఎవరూ దుప్పటి కప్పినట్టు లేదు చలిని కావలించుకుంది

నన్ను చూసి కళ్ళతో ఒక నవ్వు గుండెల్లో విరిగిన పాలలా

జివ్వున రువ్విన తల

చుట్టూతా జల్లు

కొన్ని పిచ్చుకలు బద్దకంగా నోరు తెరుస్తూ రెక్కల టపటపా

కొత్తగాలి జననం ఇంటినిండా నిండిన ప్రసవం 

ఉమ్మెత్తల పలకరింపు కుశలమా అంటూ వచ్చేపోయే ఆత్మీయులకు

ఒక అలవాటు అందంగా 

నన్ను నేను చూపిస్తూ ఇంకోసారి

ఇప్పుడంతా ఆరిన గుర్తులు మళ్ళీ తడవాలి ఏ రాత్రో