Sunday, August 24, 2014

kuch bhi nahi

కొన్ని అంతే ఎప్పటికీ అర్థం కావు
ఎప్పుడో మళ్ళా చూసుకుంటాం ఏంటా అని
ఇంతకు మునుపు చూసామా లేక కళ్ళకు ఇప్పుడే ఎదురుపడ్డాయా అని అనుకుంటాం
నిద్రను కాజేసిన రాత్రిని తాగినప్పుడో
నన్ను నేను తవ్వుకున్నప్పుడో గుర్తుకొస్తుంటాయి
అంతకు ముందెప్పుడో మెట్ల కింద దాక్కున్న చెప్పులు నా కాళ్ళకు అతుక్కోవడం
వడివడిగా దారి వెతుక్కోవడం కొత్తేమి కాదుగా నాకు
అక్కడెక్కడో గమ్యాలను కుప్పపోసారంట కొన్నైనా ఆలోచనల్లో నింపుకుందామని లేచి నిలబడతాను బద్దకంలో కూలబడకుండా
అలమరాలో దుమ్ము పట్టిన పాత పుస్తకాల వాసనా నాలోకి ఇంకీ ఇంకకుండా మనసుపొరలను బాదిస్తుండడం బాగుంటుంది ఒక్కోసారి
నువ్వొస్తావు ఎప్పుడోకసారి మాటలతో ఊడ్చేస్తుంటావు
సరుకులూ ఇల్లూ భుజానికి వేలాడుతూ
నవ్వు కూడా అలాగే మరణిస్తుంటుంది పెదాలు మూతపడ్డప్పుడల్లా
మట్టి రోడ్డు నాకంటే ముందు పరిగెడుతూ మెలికలు పోతోంది ఎక్కడికో పారిపోదామని
నాకెప్పుడూ ఇష్టమే తనంటే నాతోనే  నడుస్తుంటుంటుంది కాళ్ళకు చుట్టుకుని
ఇప్పటికీ అర్థం కావు కొన్ని నాకు పళ్ళికిలిస్తూ నిఘంటువున్నా 

No comments:

Post a Comment