ఈ రోజు నా ఆత్మ నగ్నంగా కాలుతోంది నీ ఆలోచనల కొలిమిలో
ఇన్నాళ్ళు లోనెక్కడో చెదలుపట్టి తెరమరుగైన ఓ కణంలా దేహాన్ని కనిపించని మైనపు ముద్దలా తానారిపోయి వెలిగిస్తోంది
వేర్లు కనిపించని చెట్టు
దివిటీ అదృశ్యపు అగ్గి
ఎన్నిసార్లు పడుకుందో ఈ దేహం నిన్ను వీడి
నడిపించేదే నువ్వని తెలియక
ఆత్మ నగ్నత్వాన్ని చూడలేని శరీరమూ
క్షణికావేశపు అంధనిగూడంలో కొన్ని క్షణాలు
దేహాన్ని పొరలుపొరలుగా చీలుస్తూ కొన్ని నిశ్శబ్దాలు
వాటివెనక పురాతన జ్వలితాలు
ఎన్నిమార్లు కాలినా సరితూగని ఆత్మ సందేశంలా నేను.
No comments:
Post a Comment