నేనూ మరికొంచం నిశ్శబ్దం గదిలో ఒంటరిగా ఒకరికిఒకరు తోడుగా కూర్చుని కొన్ని క్షణాలను కష్టంగా ఖర్చుపెడుతూ
జ్ఞాపకాల ధూళి ఉప్పు సంద్రంగా నేలంతా తవ్వుతూ కనిపించని రహస్య సొరంగాలను పచ్చని ఆకులపై గాలి బిందువులుగా శోదిస్తూ
నిశ్చలంగా
కొంచం నిబ్బరంగా
నాలో నన్ను చదువుతూ
వాడిపోయిన వెన్నెల కెరటాలు
మళ్ళీ ఎప్పుడు వస్తాయోనని
హిమపు ఆలోచనలు
ఇంకిపోయిన తేనె ఎడారులు
వెల్లువెత్తిన శిధిలాలు దివిటీ వెలుగులో కనిపించకుండా
ఇప్పుడు ఇంకా ఒంటరిగానే నేనూ నా నిశ్శబ్దం
No comments:
Post a Comment