నిన్న రాత్రి కురిసిన వర్షానికి
ఆరుబయటంతా ఒకటే మట్టి వాసన
ఎంత ఆపుదామన్నా గుండె పుటాల్లో జ్ఞాపకమై కూర్చుంది
పచ్చి ఆకులు ఒంటి నిండా తడిసిన తన్మయంలో ఓ తేనె పులకింత
అప్పుడో ఇప్పుడో అన్నట్టుగా తట్టి వెళ్ళే వసంతంలా ఓ పులకరింత
కారుమేఘాల మధ్య భళ్ళున ఓ శృతి మనసుకినసొంపుగా యదలోతుల్లో మరోవాటిక
రెక్కలు రాలిన పువ్వులెన్నో ఒంటరిదారి నిండా పరుచుకొని
ఈవేళ తృప్తి చెందాయి ఈ వానకి
చీకటి ముసుగును అప్పుడే తొలగిస్తూ ఆకాశం ఇంకిన చినుకుల్ని రుచిచూపిస్తూ
దోసిళ్ళలో కాసిని ఇప్పుడే స్థిమితపడ్డాయి రహదారులన్ని కురచయిపోయాక
చిన్నప్పుడు వేసిన కాగితం పడవలు ఇంకా ఎక్కడో తిరుగాడుతున్నట్టుగా ఓ మధుర సంతకం ఈ వర్షంలో
మళ్ళా ఎప్పుడో గగనాన మేఘమధనం
నా కళ్ళలో కొట్ల విత్తనాలు మొలకెత్తడానికి
ఎదురు చూస్తూ
No comments:
Post a Comment