సముద్రపు కళ్ళు
మట్టిని నింపుకున్న తీరాలు
అలలన్నీ అలసి ఒడ్డుకొచ్చి కూర్చుందామనుకున్నాయి
కాని వేళయ్యిందంటూ ఇంట్లోకి లాక్కుపోయింది
ఇసుక చీమల వరుస తీరం
తెల్లవార్లు మట్టి కంపే
డొక్కలెండిపోయిన శూన్యం
చంద్రుడి భోజనం
ఓ ప్రక్కగా వెళ్ళిపోతున్న సూరీడు
రోజూ నీళ్ళోదులుతూనే
తూరుపు రెక్కలు విరిగిపోయాక
పడమర అస్తమయపు అతుకులు
కొత్త నిశాచరాలు గుండెగతుకుల్లో
సుడులదారాల్లా వేలాడుతూ
నీరెండ పలకరింపు నిత్యం కళ్ళునులుముకున్నాక
నిశ్చలమైన శరీరం ఉప్పుకణికలై
తిలక్
No comments:
Post a Comment