ఇసుక గడియారం

కొన్ని క్షణాలు కరిగించుకుంటాను నాలోకి గడియారం ముల్లుల్లోంచి
ఆ వ్యవధి చాలనుకుంట నన్ను నేనురాసుకోడానికి

సవ్యదిశలోను
అపసవ్యదిశలోను సాగే నా ఆలోచనలకు చరమగీతం ఈ రాత్రి

మౌనపు పరదాల మధ్యగా ఓ చీకటి సముద్రం
దాని ముందు మోకాళ్ళ మీద ఓ శరీరం/మళ్ళీ నేనె

దేహానికి కనబడని ఆత్మ
ఆత్మకు కనబడే దేహం
మధ్య ఓ అనామక రూపం నేను

ఇంకొన్ని రోజులు శూన్యంలోకి నడిచేశాక సంకలనం చేయలేని నల్లపిచ్చుకలు కాలపు వరండా నిండా

చిగురులు వేయని నీరుటెండలో పచ్చగా తడుస్తూ నా ముఖం(మొహం) ఆశల కాళ్ళకింద నిలబడి అన్వేషణ

బారులు తీరిన ఇసుకరేణువులు ఒకదానివెంట మరోటి దివి క్షేత్రంలో నీలపు రవిని కమ్మేయడానికి

ఇప్పుడు ఆ రెండు ముళ్ళు కలిసాయి నిర్మానుషంగా ఉన్న అస్తవ్యస్త కూడలిలో నన్ను ఓ చోటికి పోగేస్తూ/అచ్చు నాలానేఇంకోసారి